وز بهر طمع پر به پرواز بیاراست
ناگه ز یکی گوشه از این سخت کمانی
تیری ز قضای بد بگشاد بر او راست
دربال عقاب آمد آن تیر جگردوز
وز ابر مر او را به سوی خاک فرو خواست
زی تیر نگه کرد، پر خویش بر او دید
گفتا:(( ز که نالیم ؟ که از ماست که بر ماست))
ناصر خسرو قبادیانی
سلام !
این شعر زیادتر نبود؟ ولی در کل از این شعر خیلی خوشم میاد ! دست شما مرسی!